Y vamos con el poema número 66 de La voz a ti debida:
| [66] Ni trovantaj estos, jes. Nian kison. Ĉu okazos sur lito el nuboj ĝi, el braĝoj aŭ vitroj eble? Ĉu estos ĉi minuton ĝi venontan, aŭ morgaŭ, aŭ la jarcenton estontan, aŭ sur la bordo mem de nia jam ne plu? Ĉu mortaj, vivaj? Vi scias? Kun via kaj mia karno, kun mia kaj via nomo? Aŭ jam nepre kun aliaj lipoj, kun aliaj nomoj kaj jarcentojn poste, tio ĉi en la volo okazi hodi’, tie ĉi, de nun? Ni troviĝas sen la sci’. Ni scias ke estos ĝi. En io, jes, kaj en iu nepre devos plenumiĝi ĉi amo ni inventantaj kaj sen tero kaj sen dato kie pozi en la nun’: l’ ameg’ en streĉa atendo. Kaj ke eble, malantaŭe de kurtenoj de jaroj, kiso malsuper ĉieloj kiujn vidis ni neniam, estos, sen la scio de tiuj kredantaj memdone, transceditaj pri l’ gloro, la plenumiĝo, en fin’, de la kis’ senpacienca mi vidanta vin atendi, kor-batanta ĉe la lipoj. Hodi’ nia kiso, sia lito, nur troviĝas ĉe la kred’. |
[66] Lo encontraremos, sí. Nuestro beso. ¿Será en un lecho de nubes, de vidrios o de ascuas? ¿Será este minuto próximo, o mañana, o el siglo por venir, o en el borde mismo ya del jamás? ¿Vivos, muertos? ¿Lo sabes? ¿Con tu carne y la mía, con mi nombre y el tuyo? ¿O ha de ser ya con otros labios, con otros nombres y siglos después, esto que está queriendo ser hoy, aquí, desde ahora? Eso no lo sabemos. Sabemos que será. Que en algo, sí, y en alguien se tiene que cumplir este amor que inventamos sin tierra ni sin fecha donde posarse ahora: el gran amor en vilo. Y que quizá, detrás de telones de años, un beso bajo cielos que jamás hemos visto, será, sin que lo sepan esos que creen dárselo, trascendido a su gloria, el cumplirse, por fin, de ese beso impaciente que te veo esperando, palpitante en los labios. Hoy nuestro beso, su lecho, están sólo en la fe. |
Reality builder, marketing passionate and entrepreneur.
Me quedó la duda de por qué “Ni trovanta estos” y no “Ni trovantaj* estos”. El participio activo no debe ir de acuerdo al numero del pronombre.
Hola, Miguel.
Tienes razón y he añadido -j, gracias.
Me encantan los poemas de Salinas. Muchas gracias por estas bellas traducciones.
Me alegra que te gusten 😉