No es especialmente bonito, pero forma parte de la obra:
| [49] Vi ne povas min ami: altas vi, supre kiom! Por konsoli min sendas vi kopiojn kaj ombrojn, portetojn kaj ŝajnigojn, ĉiuj tiel similaj kvazaŭ temus pri vi. Inter imagoj mi vivas, de vi, sen vi. Oni amas min, akompanas. Ni iras foren de l’ akv-uteroj, sur l’ flosantaj glacioj, sur la pampo, aŭ al fundaj-etaj kinejoj. Parole pri vi ĉiam. Al mi oni diras: “Ni ŝi ne estas, sed se vide: tre similaj! Viaj fantomoj, kiaj long-brakoj, duraj lipoj propraj: jes, kiel vi. Pro am-ŝajnigo, ili min kisas kaj brakumas. La mildaj voĉoj diras ke vi brakumas, vi tiel kisas. Mi vivas de ombroj, inter ombroj el tepid-haŭto, bela, kun okuloj, haŭt’, kisoj, certe, kun ĉio via sed escepte de vi. Kun malveraj kreaĵoj, diaj, intermetitaj por ke tia kisego ne povanta ni fari mi havu, ŝi ricevu. |
[49] Tú no puedes quererme: estás alta, ¡qué arriba! Y para consolarme me envías sombras, copias, retratos, simulacros, todos tan parecidos como si fueses tú. Entre figuraciones vivo, de ti, sin ti. Me quieren, me acompañan. Nos vamos por los claustros del agua, por los hielos flotantes, por la pampa, o a cines minúsculos y hondos. Siempre hablando de ti. Me dicen: “No somos ella, pero ¡si tú vieras qué iguales! Tus espectros, qué brazos largos, qué labios duros tienen: sí, como tú. Por fingir que me quieres, me abrazan y me besan. Sus voces tiernas dicen que tú abrazas, que tú besas así. Yo vivo de sombras, entre sombras, de carne tibia, bella, con tus ojos, tu cuerpo, tus besos, sí, con todo lo tuyo menos tú. Con criaturas falsas, divinas, interpuestas para que ese gran beso que no podemos darnos me lo den, se lo dé. |
Reality builder, marketing passionate and entrepreneur.
Be First to Comment